Wykaz najczęściej występujących cech osób o zwiększonej podatności osobniczej na ujemny wpływ zanurzeniowego środowiska wirtualnego

Na podstawie badań przeprowadzonych w CIOP-PIB i doświadczenia WIML  można powiedzieć, że osoby o skłonności do choroby lokomocyjnej mają zwiększoną podatność na ujemny wpływ zanurzeniowego środowiska wirtualnego. Skłonność do choroby lokomocyjnej zwykle oznacza wzmożoną wrażliwością przedsionkowo - wegetatywną. Jest to właściwość osobnicza uwarunkowana częściowo procesem dziedziczenia cech a częściowo wynikająca z warunków życia osobniczego i rozwojem ośrodkowego układu nerwowego (OUN). W okresie dziecięcym u każdego predyspozycje do choroby lokomocyjnej są większe, później w miarę dojrzewania OUN ulegają wyraźnemu zmniejszeniu. Niektórzy badacze twierdzą, że największa podatność na chorobę lokomocyjną występuje między 2 a 12 rokiem życia i prawie całkowicie zanika po 50 roku życia. Ten proces ma cechy indywidualne i zdarza się, że osoby w wieku dojrzałym, po zakończeniu procesu dojrzewania OUN, charakteryzują się nadal wzmożoną wrażliwością przedsionkowo-wegetatywną.

Wyróżniamy dwie postacie choroby lokomocyjnej, swoistą, rzadziej występującą, dotyczącą osób z asymetrią w odczynowości narządów przedsionkowych (patologia obwodowa układu przedsionkowego ) i nieswoistą u ludzi z labilnym układem naczyniowym. Pod pojęciem labilnego układu naczyniowego rozumiemy skłonność ponadprzeciętną do wzmożonego reagowania na czynniki środowiskowe lub wewnątrzustrojowe. Przejawia się to wzmożonym wpływem na parametry fizyczne układu naczyniowego jak tętno i ciśnienie tętnicze oraz na parametry elektrofizjologiczne w EKG czy ECHO.

Osoby z labilnym układem naczyniowym charakteryzują się najczęściej asteniczną budową ciała ( wysoki wzrost i bardzo szczupła sylwetka ) oraz niskimi wartościami ciśnienia tętniczego.

Większą skłonność do choroby lokomocyjnej wykazują także osoby z patologią w układzie równowagi, np. osoby z zawrotami głowy o charakterze wirowania otaczających przedmiotów. Oprócz osób z patologią w zakresie układu równowagi i z labilnym układem naczyniowym również osoby z wyraźną nadwagą  mogą wykazywać cechy wzmożonej wrażliwości przedsionkowo-wegetatywnej, a więc większej skłonności do występowania objawów choroby lokomocyjnej.

Informacją świadczącą o możliwości wystąpienia objawów i skutków choroby lokomocyjnej jest fakt wzmożonego rozwijania się objawów wegetatywnych charakterystycznych dla choroby lokomocyjnej podczas korzystania z różnych środków komunikacji, np. podczas podróży samochodem, samolotem, statkiem czy łodzią.
Osoby cierpiące na migrenę także wykazują cechy osób o większej skłonności do wystąpienia objawów choroby lokomocyjnej.

Doraźnie podwyższona skłonność do rozwijania się choroby lokomocyjnej ma miejsce u osób gorączkujących, z infekcjami górnych dróg oddechowych, z niedyspozycjami żołądkowo-jelitowymi oraz  obniżoną sprawnością psychofizyczną.
W ekspozycji na środowisko wirtualne, ze względu na możliwe duże ryzyko wypadkowe, nie powinny uczestniczyć osoby z poważnymi schorzeniami, jak zaawansowana niewydolność krążeniowo-oddechowa, zaawansowana choroba wieńcowa, ciężkie zespoły pourazowe głowy, obciążające schorzenia neurologiczne np. padaczka.

Predyspozycje do gorszej tolerancji środowiska wirtualnego, przed rozpoczęciem ekspozycji, można przewidywać po wykonaniu badań według 3.4; można również stosować do tego celu dane z wypełnionej ankiety dotyczącej zdrowia (p. 7), w konfrontacji z cechami fizycznymi osoby ubiegającej się o zajęcia z zastosowaniem urządzenia z zanurzeniowym środowiskiem wirtualnym.