Logo CIOP CIOPMapa serwisu English version
CIOPWsteczPoziom wyżejCIOP
.. | Plany operacyjno-ratownicze | Wewnętrzny plan operacyjno-ratowniczy | Wymagania dotyczące wewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych | Zmiany wprowadzone przez rozporządzenie zmieniające wymagania dotyczące wewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych | Zewnętrzny plan operacyjno-ratowniczy | Wymagania dotyczące zewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych | Plany działania na wypadek poważnej awarii w zakładach kategorii ZZR | Porównanie Dyrektywy Seveso II i Dyrektywy Seveso III


Zmiany wprowadzone przez rozporządzenie zmieniające wymagania dotyczące wewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych

W związku z wejściem w życie w dniu 30 czerwca 2009 r. rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 5 grudnia 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać plany operacyjno-ratownicze poniżej przedstawiono zmiany, wprowadzone przez to rozporządzenie oraz komentarze dotyczące wprowadzonych zmian.

Wprowadzone zmiany wymagań dotyczących wewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych przedstawiono poniżej (kolor zielony).

§ 2. 1. Plan wewnętrzny sporządzany przez prowadzącego zakład o dużym ryzyku obejmuje teren tego zakładu i zawiera:
  1. podstawowe informacje dotyczące lokalizacji i działalności zakładu;
  2. określenie występujących zagrożeń i procedur prowadzenia na terenie zakładu działań ratowniczych służących ochronie ludzi i środowiska przed skutkami awarii, wraz ze wskazaniem przewidzianych do tego celu środków i metod;
  3. wskazanie sposobu postępowania poawaryjnego;
  4. dokumentację graficzną sporządzoną w skali zapewniającej czytelne przedstawienie wymaganych informacji;
  5. wykaz osób i obiektów użyteczności publicznej, które mogą zostać dotknięte skutkami awarii, do których prowadzący zakład przekaże informację o występujących zagrożeniach, przewidywanych skutkach tych zagrożeń, zastosowanych środkach zapobiegawczych i działaniach, które będą podjęte w przypadku wystąpienia awarii.

§ 5a. Informacje, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 5, zawierają:
  1. oznaczenie prowadzącego zakład oraz adres zakładu;
  2. wskazanie osoby przekazującej informacje, poprzez podanie zajmowanego przez nią stanowiska;
  3. oświadczenie, że zakład podlega przepisom dotyczącym zakładów o dużym ryzyku oraz że właściwy organ Państwowej Straży Pożarnej otrzymał zgłoszenie, o którym mowa w art. 250 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;
  4. opis zastosowanych środków zapobiegawczych i działań, które będą podjęte w przypadku wystąpienia awarii;
  5. powszechnie używane nazwy, nazwy rodzajowe lub ogólną klasyfikację pod kątem rodzaju zagrożenia powodowanego przez substancje mogące przyczynić się do awarii, określone w odrębnych przepisach dotyczących rodzajów i ilości substancji niebezpiecznych, których znajdowanie się w zakładzie decyduje o zaliczeniu go do zakładu o zwiększonym ryzyku albo zakładu o dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej, wraz ze wskazaniem ich podstawowych właściwości niebezpiecznych;
  6. opis rodzajów zagrożeń awariami, z uwzględnieniem ich potencjalnych skutków dla ludności i środowiska;
  7. opis sposobów ostrzegania ludności zagrożonej oraz informowania jej w razie awarii;
  8. opis działań, które ludność zagrożona powinna podjąć, oraz sposobu, w jaki powinna się zachować w razie wystąpienia awarii;
  9. oświadczenie o ustaleniach dokonanych na terenie zakładu przez prowadzącego zakład, w szczególności o podjęciu współpracy ze służbami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo, w zakresie postępowania w przypadku wystąpienia awarii oraz ograniczenia jej skutków;
  10. odniesienie do zewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego, przygotowanego w celu likwidowania skutków awarii poza terenem zakładu, zawierające zalecenie stosowania się podczas awarii do instrukcji lub poleceń służb ratowniczych;
  11. wskazanie miejsca uzyskania innych informacji, z zastrzeżeniem zachowania wymogów określonych w odrębnych przepisach dotyczących ochrony informacji niejawnych.

Zmiana wymagań dotyczących planów operacyjno-ratowniczych, dokonana w roku 2008, zbliżyła wymagania polskich przepisów w zakresie informowania społeczeństwa do standartów unijnych, spowodowała jednak powstanie pewnych niejasności dotyczących praktycznej realizacji wprowadzonych wymagań.

Zasadniczo nowym postanowieniem wprowadzonym przez cytowane rozporządzenie MG, zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać plany operacyjno-ratownicze, jest wymóg zamieszczenia w wewnętrznym planie operacyjno-ratowniczym (§ 2, pkt 5) wykazu osób i obiektów użyteczności publicznej, które mogą zostać dotknięte skutkami awarii, do których prowadzący zakład dużego ryzyka przekaże informację o występujących zagrożeniach, przewidywanych skutkach tych zagrożeń, zastosowanych środkach zapobiegawczych i działaniach, które będą podjęte w przypadku wystąpienia awarii.

Zapis ten oznacza wprowadzenie obowiązku ustalenia przez prowadzącego zakład kategorii ZDR wykazu, o którym mowa, a realizacja tego obowiązku wymaga wyjaśnienia przynajmniej dwóch istotnych kwestii:
  1. określenia (identyfikacji) osób i obiektów użyteczności publicznej, jako takich, oraz
  2. ustalenia, które z tych osób i obiektów mogą zostać dotknięte skutkami awarii, tzn. ustalenie, do których z nich prowadzący zakład przekaże wymagane (§5a rozporządzenia) informacje.

Rzecz w tym, że kwestia właściwego określenia osób i obiektów użyteczności publicznej może stanowić pewien problem, gdyż w polskich przepisach prawnych kwestia pojęcia „osoba i obiekt użyteczności publicznej” nie została jednoznacznie uregulowana. W zasadzie, jedynie w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie można znaleźć zapisy, które mogą stanowić prawnie usankcjonowane wskazówki w odniesieniu do dyskutowanej kwestii. Dotyczą one budynków (można więc przyjąć, że obiektów), jednakże kwestia osób pozostaje nadal niewyjaśniona. Przytoczono je poniżej (§ 3, pkt 6 cytowanego powyżej rozporządzenia):

§ 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
  1. budynku użyteczności publicznej - rozumie się przez to budynek przeznaczony dla administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, kultu religijnego, oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki, opieki zdrowotnej, opieki społecznej i socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, turystyki, sportu, obsługi pasażerów w transporcie kolejowym, drogowym, lotniczym lub wodnym, poczty lub telekomunikacji oraz inny ogólnodostępny budynek przeznaczony do wykonywania podobnych funkcji; za budynek użyteczności publicznej uznaje się także budynek biurowy i socjalny.

W kontekście dyskutowanych tutaj zagadnień należy zauważyć, że problem obiektów i osób użyteczności publicznej budzi wątpliwości w wielu państwach członkowskich Unii Europejskiej. Poniżej przedstawiono projekt definicji dotyczący „budynków i obszarów użyteczności publicznej” opracowany przez MAHB w odpowiedzi na sformułowane zapytanie. Wydaje się celowe uwzględnienie tej definicji w odniesieniu do dyskutowanych zmian przepisów polskich.

„Budynkami i obszarami użytku publicznego” są wszelkiego rodzaju budynki i obszary stanowiące własność publiczną lub prywatna, jeżeli można spodziewać się tam obecności dużej liczby publiczności w znaczącym okresie w ciągu dnia (takich jak supermarkety, budynki obsługi społeczeństwa, parki rozrywki, stadiony sportowe) lub obiekty, których rodzaj użytkowania daje powody, aby oczekiwać ograniczonych skutków alarmowania (np. szkoły, szpitale, przedszkola i domy opieki dla osób starszych). Dla pierwszej grupy budynków i terenów „duża liczba” oznacza obecność ponad 100 osób, „znaczący okres w ciągu dnia” oznacza średni czas obecności wskazanej liczby osób przez okres większy niż 30 minut.

Kolejna kwestia, która budzi wątpliwości – to zasady, sposób określenia tych osób i obiektów, które mogą zostać dotknięte skutkami awarii, tych, do których prowadzący zakład dużego ryzyka powinien przekazać wymagane informacje. Ściślej rzecz ujmując, chodzi o określenie odległości powiadamianych obiektów od zakładu. Niewątpliwie wiąże się to z zasięgiem różnych skutków (np.: strumień cieplny w wyniku pożaru, fala nadciśnienia o odpowiednich parametrach w wyniku wybuchu; zasięgi rozrzutu odłamków; zasięgi rozprzestrzeniania się skażeń, tzn. chmur różnych substancji toksycznych lub niebezpiecznych dla środowiska, zasięgi rozprzestrzeniania się chmur substancji łatwo palnych/wybuchowych, także mieszanin różnych substancji).

Te wielkości zasięgów określonych rodzajów skutków dla różnych scenariuszy poważnych awarii, determinujące odległości obiektów użyteczności publicznej od zakładu, które mogą zostać dotknięte skutkami awarii i do których prowadzący ZDR powinien przekazać „informację o występujących zagrożeniach, przewidywanych skutkach tych zagrożeń, zastosowanych środkach zapobiegawczych i działaniach, które będą podjęte w przypadku wystąpienia awarii”, mogą być wyznaczone w wyniku analizy najbardziej prawdopodobnych scenariuszy awarii, wykonanie których przez ZDR jest wymagane zarówno dla celów sporządzenia raportów o bezpieczeństwie, jak i wewnętrznych planów operacyjno–ratowniczych (zob. rozdział „Wymagania dotyczące zawartości raportu o bezpieczeństwie”, punkt 2: „Analiza możliwości wystąpienia awarii i informacje o środkach koniecznych do zapobieżenia im”).

Ustalenie, prognozowanie stref i obszarów, na których mogą wystąpić różnorodne skutki poważnej awarii (pożary, wybuchy, uwolnienia) jest jednym z głównych celów raportów o bezpieczeństwie, są one także jedną z podstawowych przesłanek przy opracowaniu wewnętrznych i zewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych. Te wielkości są oceniane za pomocą odpowiednich metod, przede wszystkim symulacji komputerowej, stosowanych do konkretnych sytuacji rozważanych w ramach ustalania oraz analizy scenariuszy awarii.

Autorzy niniejszej strony internetowej pragną także zwrócić uwagę Zainteresowanych Czytelników na informacje dotyczące ustalania dwóch zalecanych wielkości - odległości L lub promienia okręgu R, określających prawdopodobny zasięg skutków różnych rodzajów scenariuszy poważnych awarii, zamieszczone w zakładce Procedura zgłoszenia/Zalecenia  dotyczące charakterystyki terenu otaczającego zakład posiadający obiekty  niebezpieczne. Dane te opracowane na podstawie „Zasad postępowania ratowniczego”1) mogą stanowić podstawę do określania obszaru, na którym zlokalizowane są obiekty użyteczności publicznej, które mogą zostać dotknięte skutkami awarii, i do których prowadzący zakład powinien przekazać wymagane informacje. Dane te, oszacowane dla zakładów kategorii ZDR, przedstawiono ponownie poniżej.


1)    Zagrożenia pożarowo-wybuchowe:
  • dla obiektów o dużym ryzyku: L/R L 1000 m

2)    Zagrożenia związane z uwolnieniem dużych ilości substancji skrajnie i wysoce łatwo palnych (bez pożaru lub wybuchu) mogących utworzyć chmury „wybuchowo-pożarowe”:
  • dla obiektów o dużym ryzyku: L/R L 3000 m
  • w przypadku lokalizacji obiektu niebezpiecznego o dużym ryzyku w strefie zwartej zabudowy miejskiej: L/R L 4000 m  

3)     Zagrożenia związane z uwolnieniem substancji bardzo toksycznych:
  • dla obiektów o dużym ryzyku: L/R L 8000 m
  • w przypadku lokalizacji obiektów niebezpiecznych o dużym ryzyku w strefie zwartej zabudowy miejskiej: L/R L 12000 m

4)     Zagrożenie związane z uwolnieniem substancji toksycznych
  • dla obiektów o dużym ryzyku L/R L 5000 m
  • w przypadku lokalizacji obiektów niebezpiecznych o dużym ryzyku w strefie zwartej zabudowy miejskiej: L/R L 8000 m

5)     Zagrożenie związane z uwolnieniem substancji niebezpiecznych dla środowiska w postaci lotnej
  • dla obiektów o dużym ryzyku L/R L 8000 m

W związku z omówionymi powyżej wątpliwościami celowa wydaje się oficjalna interpretacja niektórych wprowadzonych postanowień oraz przygotowanie propozycji niezbędnych rozwiązań w odniesieniu do problematyki zasięgów, w tym ewentualnie odpowiednich przepisów, regulujących w możliwie ujednolicony sposób te kwestie.
------
1) Zasady postępowania ratowniczego 2004. Opracowanie na podstawie „The 2004 Emergency Response – Guidebook” oraz ADR: K. Biskup, B. Hancyk. Wyd.: Firex, Zakład Wydawnictw i Szkolenia Fundacji Rozwoju Ochrony Przeciwpożarowej, Koordynator zespołu konsultantów: dr R. Grosset. Warszawa 2004

Na górę strony

Siedziba instytutu
Strona głównaIndeks słówStrona BIPCIOP