Artykuł 13 Dyrektywy Seveso ma zasadniczo postać niezmienioną w porównaniu z Dyrektywą Seveso II. Ustęp 1a dyrektywy 96/82/WE, wprowadzony dyrektywą 2003/105/WE, zawierający delegację dla Komisji na przygotowanie wytycznych dotyczących planowania i zagospodarowania przestrzennego w terminie do 31 grudnia 2006 r. został usunięty, gdyż takie wytyczne zostały przygotowane. Zostało doprecyzowane, że w odniesieniu do planowania i zagospodarowania przestrzennego, zapobieganie poważnym awariom i ograniczanie ich skutków odnosi się do zdrowia ludzkiego i środowiska. Jest to zmiana, zdaniem autorów niniejszego opracowania, symboliczna.

Druga z wprowadzonych zmian dotyczy uwzględnia działań związanych z przeciwdziałaniem poważnym awariom oraz ograniczającym ich skutki w ramach działań związanych z zagadnieniami odnoszącymi się do planowania i zagospodarowania przestrzennego. Państwa członkowskie zostały zobowiązane m.in. do kontrolowania nowych inwestycji usytuowanej w pobliżu zakładów, gdzie lokalizacja lub inwestycje mogą być źródłem poważnej awarii lub mogą zwiększyć ryzyko poważnej awarii, bądź jej skutki. Dotychczas dotyczyło to tylko inwestycji w pobliżu zakładów mogący zwiększyć ryzyko poważnej awarii lub skutki takiej awarii, obecnie litera c ustępu 1 odnosi się również do zakładów mogących być źródłem takiej awarii.

Do zapisu odnoszącego się do zapewnienia ochrony obszarów o szczególnej wrażliwości środowiska lub obszarów szczególnego zainteresowania dodany został zapis zawężający obszar ochronny do obszarów usytuowanych w pobliżu zakładów, w stosownych przypadkach dzięki właściwym bezpiecznym odległościom lub innym odpowiednim środkom.

Artykuł 13 Dyrektywy Seveso III został natomiast rozszerzony o dwa zapisy: pierwszy dotyczy zakładów o zwiększonym ryzyku zobowiązując prowadzących te zakłady do dostarczenia na wniosek właściwego organu wystarczających informacji o ryzyku związanym z zakładem niezbędne do celów zagospodarowania przestrzennego. Drugi zaś dotyczy zezwolenia dla państw członkowskich na skoordynowanie zapisów dotyczących planowania i zagospodarowania przestrzennego, zawartych w artykule 13 Dyrektywy Seveso III z przepisami prawnymi krajów członkowskich odnoszącymi się do wprowadzonych do prawa krajowego zapisów dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko [10], dyrektywy 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko a także innych stosownych przepisów Unii [11]